A cordial invitation to all to see my photo exhibition “Belarus in Faces”/“Беларусь у тварах“. The exhibition will run from Thursday, October 13 (opening at 18:00) through Monday, October 31 at the National Film Club “Minsk”, viewable on Tuesdays and Thursdays from 18:00-20:00. The address is vulitsa Kazlova, dom 2, entrance in courtyard (НФК — Народны фотаклуб “Мінск“, вул. Казлова, дом 2).
Шчыра запрашаю ўсіх на выставу “Беларусь у тварах“. Адкрыцьцё: 13 кастрычніка 2011 года а 18-ай гадзіне. Месца: Народны фотаклуб (НФК) “Мінск“, вул. Казлова, 2, уваход са двара. Выстава даступная ў аўторак і чацьверг 18:00 – 20:00 с 13 кастрычніка па 31 кастрычніка 2011 года.
Мастацтва не даруе хлусам, і фатаграфія ў гэтым сэнсе, магчыма, самы безапеляцыйны жанр. Народны фотаклуб “Мінск” ужо паўстагоддзя бясстрашна трымае здаровы сэнс у аб’ектыве, штодзённа і рупліва служыць людзям. Выставіць свае працы тут – гэта для мяне і выклік, і падарунак. Я ўдзячны дырэктару Яўгену Казюлі за прапанову арганізаваць гэтую выставу. Дзякую таксама сябрам-фотамастакам, у прыватнасьці, Дзянісу Раманюку, Аляксею Брагіну, Алене Шаліма і Юрыю Васільеву, за парады і натхненьне.
Магу толькі спадзявацца, што здымкі будуць весьці з наведвальнікамі шчырую размову, таму што ні пісаць, ні гаварыць пра фатаграфію зусім ня ўмею. Але ўсё ж наважуся зьмясьціць тут сяброўкія водгукі людзей, якія захапляюць і падтрымліваюць мяне на працягу апошніх дзесяці гадоў і чыё прызнаньне для мяне бясцэннае. Джон Кунстадтэр
“Фатаграфіі Джона? Я бачыў іх шмат. Але не бяруся выбраць з іх лепшыя ці горшыя. Яны для мяне ёсьць усе адразу і кожны паасобку, такія ж звычайныя, як хвіліны, што складаюцца ў дзень, месяц, жыцьцё. Яны існуюць на мяжы ўспамінаў і памяці, з якой вынікае будучыня. Яны такія ж простыя і звыклыя, як вочы, якімі на іх глядзіш. Яны ёсць, яны розныя, і я бяз іх, як тыдзень без панядзелка. Алесь Камоцкі”
“Бачыць цуды ў самых простых з’явах, у штодзённасьці – гэта для спадара Джона і творчая задача, і творчы выклік, і творчы метад, і творчы вынік. У кожным здымку трошкі цяпла і сьвету. Можа, для таго і патрэбная людзям фатаграфія? Надзя Лысюк і Павел Петрушэня”
“Аб’ ектыў спадара Джона дасьледуе наша жыцьцё менавіта з той дыстанцыі, якая дазваляе ўбачыць схаванае ад “фотавачэй” калегаў-эўрапейцаў. Уладзімер Арлоў”
🙂
Позна але пэўна… 🙂
http://www.photoscope.by/afisha/view/2079.html
http://znyata.com/vystavki/bel-lica.html