The Cross I/Крыж (частка І)
One of the most evocative sights in Belarus is the cross, placed at a village crossroad or along the road in the countryside. I have been inspired to photograph crosses in great part by the timeless ethnographic-photographic study “Беларускія народныя Крыжы” (“Belarusan Folk Crosses”) of Mikhas’ Ramanjuk (1944-1997), published by his son Dzjanis. In my experience Dzjanis Ramanjuk continues to be the best ethnographer-photographer, and one of the best landscape photographers, working in Belarus today.
The monument to local victims of Stalin and Stalinism in Vynja (first photo) shows the three types of cross one finds in Belarus, from left to right Orthodox, Roman Catholic, and Greek Catholic.
Бачыць у Беларусі крыжы на вясковых скрыжаваньнях ці за горадам уздоўж дарогі – значыць даведвацца пра Беларусь нешта надзвычай важнае. Я пачаў фатаграфаць беларускія крыжы ў вялікай ступені дзякуючы з’яўленьню несьмяротнага этнаграфічна-фатаграфічнага дасьледаваньня “Беларускія народныя крыжы” Міхася Раманюка (1944-1997), выдадзенага яго сынам Дзянісам. Мяркуючы па тым, что я бачыў, Дзяніс Раманюк – адзін з найлепшых у Беларусі сучасных фатографаў-пейзажыстаў.
Помнік беларусам-ахвярам Сталіна і сталінізму ў Выні (на першым здымку) складаецца з крыжоў трох кшталтаў, што сустакаюцца ў Беларусі. Злева направа: праваслаўны, рымска-каталіцкі і грэка-каталіцкі.
Vynja 2007/Выня 2007 год
In Paljes’sje one often sees crosses dressed in hand towels and aprons, a syncretic Christian and pre-Christian practice to ward off the plague or other disease.
На Палесьсі часта бачыш крыжы, апранутыя ў рушнікі ды фартухі. Гэта сынкрэтычны хрысьціянска-дахрысьціянскі звычай, захаваньне якога засьцерагае вёску ад бяды.
Pjerarou 2008/Перароў 2008 год
