To Tsjerablichy in Polesia via Stoubtsy (R11 road to Njas’vizh), Njas’vizh (Vuzhanka), Kljetsk (Ruda), Hantsavichy (Kukava, Raz’dzjalavichy, Khatynichy), Pinsk (Dabraslauka, Mokraja Dubrava, Lahishyn, Akhova, Kaladzjejevichy, Bjarozavichy (Parshavichy), Sadovy, Pinsk, Mjestkavichy) and Stolin (Fjadory, Bjelavusha, Davyd-Haradok) Districts, spring 2016.
Twice during the spring of 2016 I followed a roundabout route to Tsjerablichy in order to photograph previously unvisited churches and other sites.
На Цераблічы праз Стаўбцоўскі (дарога Р11 на Нясьвіж), Нясьвіжскі (Вужанка), Клецкі (Руда), Ганцавіцкі (Кукава, Разьдзялавічы, Хатынічы), Пінскі (Дабраслаўка, Мокрая Дубрава, Лагішын, Ахова, Каладзеевічы, Бярозавічы (Паршавічы), Садовы, Пінск, Месткавічы) ды Столінскі (Фядоры, Белавуша, Давыд-Гарадок) раёны, два разы ўвесну 2016 г.
Despite the destruction of much of its urban fabric since the end of World War II, Pinsk retains an extraordinarily rich architectural patrimony. Here is a mere foretaste of what one would discover with adequate time to wander throughout the city.
Нягледзячы на знішчэньне узораў дойлідства са сярэдзіні 20-га ст., Пінск ахоўвае багатую архітэктурную спадчыну. Вось першапачатковая закуска таго, што чакае вандроўніка ў сталіцы Палесься.
Former match factory (end-19th century) in a variant style of Art Nouveau.
Былая запалкавая фабрыка (з канца 19-га ст.) у стылю мадэрн.
Remnant of the Jesuit collegium (1635-1648). The Soviet authorities blew up the attached church of St. Stanislas, a jewel of Vilnius-style baroque, in 1956.
Рэшткі калегіума езуітаў (1635-1648). Савецкія ўлады падарвалі прымацаваны касьцёл сьвятога Станіслава, непараўнальны ўзор віленскага барока, у 1956-ым годзе.
