A new church bell for Tsjerablichy (II/II). Новы звон для Церабліч (II/II).
A witty and wise Belarusian acquaintance notes that every bell has a soul, and that we think of bells as we think of the forest: they sing, breathe, weep, hum and harmonize, call out, sigh longingly, and laugh leapingly.
Спрытная й разумная знаёмая кажа, “Лічыцца, што ў звона ёсьць душа. Як пра звон кажуць? Як пра лес. Ён сьпявае, дыхае, плача, гудзе, заве, уздыхае, сумуе ці залівіста сьмяецца.“
Andrej Sulkouski, the donor of Tsjerablichy’s five church bells, helps adjust the placement of the first four bells next to their newly-arrived older brother.
Спадар Андрэй Сулкоўскі, які падараваў усе пяць званоў новай царкве ў Цераблічах, дапамагае перамацаваць першыя чатыры званы пасьля прымацаваньня іх старэйшага брата.
Tsjerablichy, Holy Saturday 2015. Цераблічы, Вялікая субота 2015 г.
Ready to ring the bells for the feast of the Resurrection (Easter Tuesday).
Званары гатовыя да працы на сьвяток Уваскрасеньня Гасподняга, які ў Цераблічах адбываецца ў Сьветлы аўторак.
